| dc.description.abstract | Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την ρεαλιστική θεώρηση των διεθνών
σχέσεων, με επίκεντρο τον διάλογο Αθηναίων – Μηλίων, στο έργο του Θουκυδίδη για τον
Πελοποννησιακό Πόλεμο. Μέσω του διαλόγου αυτού, που αποτελεί θεωρητικό θεμέλιο για
τον πολιτικό ρεαλισμό, αναδεικνύεται η διαχρονική σημασία της ισχύος, καθώς και η
σύγκρουση μεταξύ ισχύος και ηθικής. Ο ιστορικός αυτός διάλογος μας δείχνει το τρόπο που
διαμορφώνονται οι διεθνείς σχέσεις υπό συνθήκες ασυμμετρίας ισχύος, ανάμεσα στους
αδύναμους Μηλίους και την υπερδύναμη της Αθήνας. Ωστόσο, τέτοια παραδείγματα υπήρξαν
πολλά ανα τους αιώνες.
Στην παρούσα εργασία επιχειρείται η διερεύνηση μιας εναλλακτικής εξέλιξης του
διαλόγου μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων, όπως αυτός παρουσιάζεται στον Θουκυδίδη.
Συγκεκριμένα, τίθεται το ερώτημα: ποιες θα μπορούσαν να είναι οι συνέπειες εάν οι Μήλιοι
είχαν επιλέξει να συμβιβαστούν με τους Αθηναίους, αποδεχόμενοι τις προτάσεις τους. Θα
μπορούσαν, μήπως, να εξασφαλίσουν την αρχική τους επιβίωση και, μακροπρόθεσμα να
αποκομίσουν οφέλη από αυτή την εξέλιξη; Το ζητούμενο είναι να αξιολογηθεί κατά πόσο η
σθεναρή, αλλά τελικώς η καταδικασμένη, αντίσταση των Μηλίων μπορεί να χαρακτηριστεί
ως στρατηγικά λανθασμένη υπό την οπτική του πολιτικού ρεαλισμού.
Για τον λόγο αυτό, αναλύονται έξι σύγχρονες ιστορικές περιπτώσεις, που αποδεικνύουν
την διαχρονικότητα της ρεαλιστικής σκέψης στην διεθνή πραγματικότητα, ενώ ταυτόχρονα
εμφανίζονται κάποιες παραλλαγές της περίπτωσης των Μηλίων. Μελετώντας αυτά τα
παραδείγματα, μπορούμε να αναρωτηθούμε για το αν θα μπορούσε να υπάρξει μια
εναλλακτική εξέλιξη σε αυτόν τον ιστορικό διάλογο, αποφεύγοντας την καταστροφή της
Μήλου. Ίσως σε πολλές περιπτώσεις να ενδείκνυται μια υποχώρηση μέσω συμβιβασμού, η
οποία να αποδεικνύεται πιο οφέλιμη μακροπρόθεσμα, απότι μια σθεναρή αντίσταση, εφόσον
απουσιάζει η ισορροπία ισχύος. | en_UK |
